Bizim indigo çocuklardan neyimiz eksikti?!

...
Uzmanlar, indigo çocukların yeni dünya düzenini kuracaklarını söylüyorlar. Bu çocukları el üstünde tutmak, psikologlar eşliğinde büyütmek, bir dediğini iki etmemek, eğitimi, beslenmesi, tatil aktiviteleriyle özel olarak ilgilenmek gerekiyormuş. 70'li yıllarda doğanlar adına, kıskandığımı, ve indigo çocuklara gıcık olduğumu söylemek isterim! Bizim neyimiz eksikti?! Ha söyleyeyim neyimiz eksikti. Biz çocukken bir tane siyah beyaz TRT vardı, o da akşam sekizde başlardı. Bilgisayar bizim ergenliğe yetişti, onda da oyun oynardık zaten. Filmler Amerika'dan bir yıl sonra gelirdi sinemalara. Öyle istediğin kitabı getirtebileceğin Amazon falan sözkonusu değildi elbette de, ilkokullarda da İngilizce, dans, tiyatro, golf dersleri falan yoktu. Beden eğitim dersi, hep birlikte bahçeye çıkıp koşup koşup "Hurra!" diye birbirine saldırarak kavga etmek anlamına geliyordu! Yoksa belki biz de indigoyduk ama, kimse takmıyordu!
'Örtmen' sınıf arkadaşlarımın kafalarına o kadar vurmasa, belki onlar da beyinlerinin her iki lobunu kullanacaklardı! Zira istedikleri yapılmadığında kafasını duvara vuran çocuklara, o yıllarda, bir tane de anneleri çakardı! Onlar da bir daha kafalarını duvara vurmaz, uslu uslu otururlardı! Ayrıca sınıf arkadaşlarımın çoğu biraz daha protein ağırlıklı beslenseydi, onların gözlerinde de bir bilgelik ifadesi olabilirdi! Ne yazık ki 70'li, 80'li yıllardı ve bu ülkenin vaziyeti çok parlak değildi. Her jenerasyon bir öncekinden daha üstündür. Bu bir kuraldır. Çünkü, dünyanın bazı bölgeleri haricinde, medeniyet asla geri gitmez. Umarım burası hiç o bölgelerden olmaz!

Gülse Birsel/Milliyet